Αφού έχουν περάσει αρκετές ημέρες από τον αγώνα??? της Αμφίκλειας που έγινε 11-14 Μαΐου προσπάθησα να οργανώσω τις σκέψεις μου για τον αγώνα αλλά δεν μου ήταν καθόλου εύκολο. Ξεκινήσαμε με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία για τον αγώνα αφού είχα τακτοποιήσει τις οικονομικές μου υποχρεώσεις πολλούς μήνες πριν και ξέροντας ότι θα έχω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου το νέο μου φτερό και ελπίδα για καλό καιρό , φτάσαμε μετά πάλι από τις απαραίτητες παρακάμψεις διοδίων το βράδυ της Τρίτης στην Αμφίκλεια. Τελικά δεν πετάξαμε ούτε μια ημέρα, δεν κατάφερα να κάνω ούτε μια τσουλήθρα . Δεν με πείραξε αυτό τόσο πολύ όσο ότι γενικά ένα κλίμα γκρίνιας για τον καιρό για τους αγώνες την διοργάνωση και όλη την κατάσταση από όλους .Τελικά άλλοι φύγανε άλλοι μείναμε να περιμένουν .Ημουν σε αυτούς που παρέμειναν , λόγω άλλων συνθηκών ,μέχρι το πρωί μιας βροχερής ημέρας που ακυρώθηκε ο αγώνας .H διοργάνωση ήταν καλή με καινοτομίες για τους αγώνες , όπως η ενημέρωση των πιλότων με SMS .Όμως δεν εκμεταλλευτήκαμε μια στιγμή το γεγονός ότι ήμασταν όλοι μαζεμένοι να συζητήσουμε να λύσουμε έστω και ένα θέμα του χώρου , του αλεξιπτώτου πλάγιας κάτι σαν φόρουμ και όχι μόνο διαδικτυακά και απρόσωπα. Μόνο οι εκπαιδευτές μαζευτήκαν και από ότι κατάλαβα χωρίς πολλές διαφωνίες κατάφεραν να έρθουν σε κάποια συνεννόηση μεταξύ τους για θέματα που δεν ξέρω. Τι λέω τώρα μετά από τόσα χρόνια στον χώρο !!Μετά από αρκετές συμμετοχές σε συναντήσεις από το 1995, που ήταν η πρώτη μου επαφή σε αγώνες, στις Σέρρες ,δεν έχω δει να αλλάζει τίποτα . Κάποιοι είπαν ότι ανέβηκε το επίπεδο των πιλότων !?Δεν ανεβαίνει το επίπεδο με το να πετούν οι πιλότοι αγωνιστικά φτερά το επίπεδο ανεβαίνει με συζητήσεις , με αποφάσεις, μελέτη σε άλλους τομείς και θέματα του χώρου, του αθλήματος, με ανατροφοδότηση από όλους , όπως η ασφάλεια , θέμα που δεν είναι απλό και έχει πολλές συνιστώσες που πρέπει να συζητηθούν, η διοργάνωση ενός αγώνα , οι λίγες συμμέτοχες των αθλητών και πολλά αλλά θέματα που μπορούν να συζητηθούν όταν ο καιρός δεν επιτρέπει να κάνουμε βόλτες . Πολύ γκρίνιαξα φτάνει όχι ότι δεν περάσαμε καλά και δεν συναντηθήκαμε με αγαπημένους φίλους και φίλες αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Καλή αντάμωση.