gatsinik

Αφού έχουν περάσει αρκετές ημέρες από τον αγώνα??? της Αμφίκλειας που έγινε 11-14 Μαΐου προσπάθησα να οργανώσω τις σκέψεις μου για τον αγώνα αλλά δεν μου ήταν καθόλου εύκολο. Ξεκινήσαμε με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία για τον αγώνα αφού είχα τακτοποιήσει τις οικονομικές μου υποχρεώσεις πολλούς μήνες πριν και ξέροντας ότι θα έχω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου το νέο μου φτερό και ελπίδα για καλό καιρό , φτάσαμε μετά πάλι από τις απαραίτητες παρακάμψεις διοδίων το βράδυ της Τρίτης στην Αμφίκλεια. Τελικά δεν πετάξαμε ούτε μια ημέρα, δεν κατάφερα να κάνω ούτε μια τσουλήθρα . Δεν με πείραξε αυτό τόσο πολύ όσο ότι γενικά ένα κλίμα γκρίνιας για τον καιρό για τους αγώνες την διοργάνωση και όλη την κατάσταση από όλους .Τελικά άλλοι φύγανε άλλοι μείναμε να περιμένουν .Ημουν σε αυτούς που παρέμειναν , λόγω άλλων συνθηκών ,μέχρι το πρωί μιας βροχερής ημέρας που ακυρώθηκε ο αγώνας .H διοργάνωση ήταν καλή με καινοτομίες για τους αγώνες , όπως η ενημέρωση των πιλότων με SMS .Όμως δεν εκμεταλλευτήκα...

Mια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα κατά την Αθήνα ξεκινήσαμε παρέα να πάμε στο μεγάλο πάρτι που θα γινόταν στου πρόποδες της Πάρνηθας εγώ η Κατερίνα και ο Μήτσος με την μηχανή του. Φτάσαμε αρκετά νωρίς και τελειώσαμε τα διαδικαστικά γρήγορα και έτσι κάναμε βόλτες σε χαλαρούς ρυθμούς και χωρίς να το καταλάβουμε το μεγάλο πάρτι είχε ξεκινήσει , η μουσική δυνάμωσε και μας παρέσυρε στους γρήγορους ρυθμούς της. Όλοι είχαν φορέσει τα καλά τους και την με την ανάλογη διάθεση πρώτα ρίχτηκαν στον χορό των 42 χλμ και μετά ήρθε η σειρά μου για τα 21 χλμ και μετά θα ξεκινούσε και ο Μήτσος για τα 7 χλμ. με άγριες διαθέσεις για επιδόσεις που τελικά κατάφερε να τύχει . Η πίστα χορου για εμενα γνωστή και από πέρυσι και έτσι ήμουν αρκετά επιφυλακτικός σε όλη την διάρκεια με τα χεριά μου ανοιχτα για ισορροπία και τα πόδια μου να ανοίγουν προς όλες τις κατευθύνσεις και με το πρόσφατο ατύχημα μιας φίλης σε ανάλογο πάρτι Γρεβενά τα μάτια μου "σκαναριζαν" κάθε εκατοστό της διαδρομής , έβγαλα τις δυ...

Το περασμένο σαββατοκύριακο έψαχνα παρέα για μια βόλτα στο βουνό ,με την παρέα της θέρμης δεν μπορέσαμε να συντονιστούμε λόγο προγραμματισμένης διαλιματικης προπόνησης τελικά έπεσε τηλέφωνο από τον Μανώλη και κανονίστηκε για της 7 στο Σειχ-σου ο καιρός έτοιμος για βροχή με σχετική δροσιά έτσι αποφάσισα να μην πάρω μαζί μου πολύ νερό αλλά και γενικότερα σε ποιο μινιμαλ κατάσταση χωρίς παλμογράφο χωρίς Τζέλ ,ισοτονικά παρά μόνο το σπιτικό παστέλι «μπάρα» που έφτιαξε η Κατερίνα από μια συνταγή που διάβασε από το site του http://dromeasclub.gr , χαλαρά σφου ήμαστε και στην συμπρωτεύουσα .Ακόμα και ένα παλιό μπλουζάκι όπου αυτή την επιλογή την πλήρωσα με μια πληγωμένη ρώγα , όλα τα αλλά πήγαν μια χαρά και με τον Μανώλη οδηγό στο μονοπάτι που είχε επαναλάβει. Να όμως που η Κατερίνα μετά από πρόσφατο σέρβις στο ποδήλατο της ήθελε να το κάνει δοκιμαστική βόλτα έτσι την επομένη μέρα με εκκίνηση τα πλατανακια ξεκινήσαμε μια μικρή βόλτα που τελικά μας βγήκε σχεδόν 4ωρο που στο τέλος μου βγήκε και...

Με την χαρα ότι το πέρασμα των Τεμπών θα είναι ανοιχτό ξεκινήσαμε με την Κατερίνα για το Μονοπάτι Παρνασσού 2010, τη παρασκευή το απόγευμα. Αφού κάναμε τις απαραίτητες παρακάμψεις φτάσαμε στα Τέμπη οπου ηταν ανοιχτα μονο για τους οδηγούς που κατευθυνόντουσαν βόρεια και ετσι κάναμε μια μεγαλοπρεπή παράκαμψη 90 χλμ. φτάσαμε στην Αμφίκλεια το βράδυ. Συναντήσαμε τον φίλο μας με ένα πολύ άνετο και προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια αυτοκινούμενο , στο οποίο φιλοξενηθήκαμε. Την επομένη νωρίς στην απογείωση με πολλούς φιλους και μια ολιγόλεπτη πτηση και στην συνεχεία αναρρίχηση στην Σουβαλα με τον Μήτσο να μας παρακολουθεί εμένα και την Κατερίνα να διαφωνούμε για τις διαδρομές. Το απόγευμα χαλαρή πτηση με δυναμικό και το βράδυ το απαραίτητο πάστα πάρτι στο τσαρδί μας και μπύρες με παρέα απο συναθλητές που γνωριζόμασταν μονο μεσο διαδικτύου. Το πρωί της Κυριακής μπήκαμε στο πυρετό του αγώνα το αυτοκινούμενο λικνιζόταν δεξιά αριστερά , καρδιοσυχνομετρα , βαζελίνες , μπανάνες , μπάρες ,τ...